Nét geen woestijn: een bezoekje aan de Tatacoa woestijn
In Colombia vind je een onvoorstelbaar diversiteit aan landschappen. Maar alsnog had ik iets als het surrealistische landschap van de Tatacoa woestijn niet verwacht. In Tatacoa vind je landschap dat geleidelijk veranderd van rood naar grijs, torenhoge cactussen en een helder zicht op de melkweg. Dat is wel weer iets anders vergeleken met de parelwitte stranden en groene jungle landschappen. Een bezoek aan Tatacoa stond eigenlijk helemaal niet op de planning. Hoe was ik ook alweer beland in de Tatacoa woestijn?
Het klimaat in Colombia is moordend heet voor een Hollander. Begrijp me niet verkeerd, Colombia is een geweldig land om te bezoeken. Maar ik voel mij soms net een gepofte aardappel. Na weer een lange wandeling met mijn backpack op mijn rug doordrenkt in zweet raak ik aan de praat met een reiziger die mij vertelt over de Tatacoa woestijn. Een woestijn? Daar koelt het altijd zo heerlijk af ’ s avonds, helemaal tot aan het vriespunt! Niet veel later besluit ik dat het zeker de moeite waard is een bezoekje te brengen aan de Tatacoa woestijn.
Aankomst Tatacoa woestijn
Na een lange bus- en jeep rit vanaf Buenaventura kom ik vroeg in de ochtend aan in de woestijn. Ik word afgezet voor mijn accommodatie. Dit is slechts een hut met wat kluisjes en een assortiment aan hangmatten in allerlei vrolijke kleurtjes. Een vrouw groet mij met een brede grijns. Ik maak mijn rugzak klaar om erop uit te trekken en kies een hangmat. Vol enthousiasme leg ik daar mijn slaapzak en mijn trui alvast klaar, uitkijkend naar de koude avonduren.
DE TATACOA WOESTIJN
Omdat ik stiekem vooral naar de woestijn was gekomen om te ontsnappen aan de warmte heb ik me niet erg verdiept in het landschap dat me te wachten stond. Achteraf was dit juist wel leuk want ik stond compleet versteld! In Tatacoa is er een groot contrast tussen het ‘grijze’ en ‘rode’ gedeelte van de woestijn met op de achtergrond een indrukwekkend gebergte. Het is bijna surrealistisch. Ook voel je je maar klein wanneer je naast een van de gigantische cactussen staat.
Tegen het avonduur keer ik terug naar het hostel om mijn trui op te halen om de zonsondergang te bekijken. Er zijn niet veel mensen, ik heb het rijk praktisch voor mezelf. Met het gemekker van geitjes en gekakel van kippen op de achtergrond geniet ik van de prachtige zonsondergang. Er is weinig lichtvervuiling in de Tatacoa woestijn en daarom kan je op heldere avonden zonder telescoop de melkweg zien, echt ontzettend bijzonder. Ook is er een observatiepunt waar je de sterren kunt bekijken met gids.
TRUI WEER TERUG IN DE TAS
Na zonsondergang ik kom van een warme kermis thuis… In Tatacoa koelt het helemaal niet af in de avond! Ook mogen we Tatacoa helemaal geen woestijn noemen want ‘ het regent hier teveel’ . In Colombia noemen ze Tatacoa een ‘ tropisch droog bos’. Oeps! Maar ik ben niet teleurgesteld hoor, ik heb een ontzettend leuke dag gehad in Tatacoa en zoals je ziet heb ik hele mooie plaatjes kunnen schieten.
PLAN JOUW BEZOEK
Tatacoa ligt ten Zuid-Oosten van Bogotá op de route naar Popayan. Vanaf Bogotá reis je naar Neiva, een reis van ongeveer 5 uur, waar je overstapt op een bus naar Villavieja. Een uur later kom je aan in Villavieja waar transfers per jeep worden aangeboden naar Tatacoa. De jeep rit is slechts een kwartiertje en vaak zetten ze je voor een accommodatie af. Ik kreeg het idee dat ze de toeristen een beetje probeerden te verspreiden en daarom had ik geen keuze waar ik werd afgezet. Maar, vrijwel alle accommodaties bieden hangmatten voor dezelfde prijs dus het maakt eigenlijk ook niet echt uit.
