Bij aankomst is er geen ziel rondom de kerk te bekennen. Een man slentert onze kant op en trekt aan een bel. De krakende deur schuift open. De vloeren zijn grijs, de muren wit en het ruikt er muf. Het geluid van koerende duiven galmt door de kerk. We lopen door naar een hal waar het leek alsof er feesten gehouden werden, er stond namelijk een podium en er hingen slingers. De ruimte ernaast leek bestemd voor missen. Eerlijk gezegd weet ik niet of dat de kerk nog in dienst is want nog geen 10 meter verderop is er een kleine kerk dat er een stuk levendiger uitziet.