Hiken in Mendoza: Potrerillos
Mendoza staat veelal bekend om de iconische Malbec druif. Een bezoek aan Mendoza wordt daarom ook vaak geassocieerd met het bezichtigen van veel wijnboerderijen, vermoedelijk een beetje leut van alle proeverijen. En ik kan zeker niet ontkennen dat ik een van de toeristen ben die slingerend op haar fietsje door de omgeving van Mendoza scheurt op zoek naar gratis wijntjes.
Maar ondanks dat ik een beetje dubbel zie valt het mij op hoe ontzettend mooi de omgeving van Mendoza is. Het wilde Andes gebergte rondom Mendoza is uitermate geschikt voor een goede wandeltocht. Een beetje in gedachten verzonken keer ik terug naar het hostel. Diezelfde dag leer ik Haiko kennen – een Nederlander die in de Himalaya heeft gewerkt als reisgids en inmiddels is gespecialiseerd in bergbeklimmen. Nog geen paar uur later plannen we een avontuurlijke wandeltocht in het gebied rondom Potrerillos op slechts 70 kilometer van Mendoza.
Hiken in Mendoza: voorbereidingen
Haiko is al 6 maanden in Argentinië waarvan hij een periode op een zeilschip heeft gewerkt en heeft gewandeld door Patagonië. Haiko is een echte avonturier en heeft Patagonië vooral te voet en kamperend verkend, helemaal in zijn uppie! Zijn reiskit is dan ook voorzien van allerlei handige kampeerspullen, zoals benodigdheden om te koken in de natuur, een tent en een slaapzak met mat. Ik hop vooral van het ene hostel naar het andere dus ik ben niet zo goed voorbereid. Daarom moeten we in Mendoza een tent en slaapzak huren voor vertrek.
Haiko wilt de route graag verkennen per fiets maar ik zie dat niet zitten. Mijn voorkeur gaat uit naar hiken in Mendoza. Samen besluiten we het startpunt van onze wandeltocht per bus te bereiken en twee overnachtingen te verblijven, zodat we een volle dag hebben om te wandelen om vervolgens vanaf het startpunt terug te liften. De route voor hiken in Mendoza gaan we niet uitstippelen, dat zien we daar wel. Voor het begin van de wandeltocht slaan we nog wat ‘kampeer proof’ eten en kartonnen pakken rode wijn in.
Hiken in Mendoza: DAG # 1
Het is de eerste dag van ons mini avontuur in Potrerillos. De bus zet ons af bij een kantoortje waar toeristeninformatie wordt verstrekt. De gure wind snijd mij in het gezicht en ik neem de omgeving in mij op. Er is geen ziel te bekennen, enkel een vriendelijk glimlachende dame die ons een kaart van de omgeving overhandigt. Op de kaart vind Haiko gelijk de route naar de brug waar we willen beginnen met wandelen. Handig, denk ik, zo’n ervaren reisgids. Nog geen half uur later staan we voor de brug. Door het bord met de tekst ‘Peligro’ [gevaarlijk] erop voelen we ons een beetje ontmoedigd deze brug over te steken. We discussiëren of de brug wel veilig is tot een auto achter ons luid toetert en vervolgens met volle vaart de brug over rijd. Niets om ons zorgen over te maken dus.
De lucht is grijs en de wind suist de bergen door met een fluisterend geluid. ‘Gaat het wel?’ vraagt Haiko. Ik merk dat ik moeite heb met de zware backpack op mijn rug. Na een uur ben ik al klaar voor een pauze en Haiko heeft hier gelukkig begrip voor. Haiko haalt wat snacks uit de tas wanneer ik een vrolijk viervoetje onze kant op zie komen. Het beestje gaat beleefd voor ons zitten en kijkt mij verwachtingsvol aan. ‘Geef haar maar geen eten’, zegt Haiko. ‘Dan blijft ze ons volgen’.
Nadat we een geschikte plek hadden gevonden hebben we de tenten opgezet. We hebben niet veel gelopen de eerste dag maar toch merk ik dat ik trek heb. Haiko sprokkelt wat hout terwijl ik de wortel snijd voor ons vijf sterren maal: macaroni met wortel. Als toetje klokken we wat rode wijn weg bij ons kampvuur. Gedurende de nacht word ik vaak wakker door de kou. Ik besluit te doen wat ik heb gedaan toen ik kampeerde bij -15 °C in Peru: alles aantrekken wat er in de backpack zit.
Hiken in Mendoza: DAG # 2
Ergens ben ik toch in een diepe slaap gedommeld want de volgende dag word ik rond een uur of 11 wakker. Ik heb het stikheet. Het zweet sijpelt over mijn gezicht en ik gooi de slaapzakken en truien van mij af. Ik draai mij om en zie dat Haiko er niet meer ligt. Ik rits de tent open en Haiko staat in zijn T-shirt een ontbijtje voor ons klaar te maken.
Naast Haiko ligt het viervoetertje dat mij gisteren zo lief aankeek bij onze eerste stop. Ze heeft ons toch gevolgd! Achter het hondje glijd mijn blik naar het uitzicht voor mij en mijn mond valt open van verbijstering. De grijze wolken hebben plaatsgemaakt voor bergen met besneeuwde toppen aan de andere kant van het meer. Haiko kijkt mij grijnzend aan. We smikkelen het ontbijt op en geven de naam ‘Milka’ aan onze nieuwe reisgenoot. Het hondje heeft namelijk vlekken die lijken op de Milka koe.
Aan onze kant van het meer zijn de bergen minder hoog en zeker niet besneeuwd. We verkennen de omgeving en Haiko helpt mij om de steile hellingen op te komen. Het contrast in landschappen is fantastisch, met besneeuwde bergtoppen, groene heuvels, dorre landschappen en een felblauw meer. Haiko spot een goed uitkijkpunt en holt enthousiast naar boven. Ik ben iets minder vlot en val achterover met mijn kont op een cactus. Ik hoop dat Haiko het niet gezien heeft maar ik hoor hem hier beneden lachen. Verdorie! Diezelfde avond lachen we hier nog om onder het genot van een beker rode wijn en een prachtige zonsondergang.
Hiken in Mendoza: DAG # 3
Na ons laatste ontbijtje keren we om naar de ‘gevaarlijke’ brug van ons startpunt. Genietend van de prachtige uitzichten wandelen we gemoedelijk langs het meer met het gezelschap van Milka. Bij de brug neem ik afscheid van onze harige reisgenoot en als beloning geef ik haar een stukje worst dat we over hadden. Voor onze terugrit lijkt het ons wel leuk om terug te liften. Het is voor een vrouw altijd makkelijker een rit te scoren dus ik sta aan de weg met mijn duim omhoog terwijl Haiko op onze tassen past achter een boom.
Stiekem hoop ik dat een vrachtwagen voor ons stopt (ik wil zo graag een keer een toeter gebaar maken naar een andere chauffeur!). Maar helaas, nog geen 10 minuten later verminderd een auto met twee Argentijnse militairen vaart. De bestuurder rolt het raam open en vraagt waar ik naartoe wil. ‘A Mendoza!’ roep ik enthousiast. De chauffeur gebaart dat ik in mag stappen. Ik roep Haiko en ik zie aan de mannen dat zij twijfelen of ze ons wel beiden wel willen meenemen. Gelukkig ontgrendelt de chauffeur de kofferbak en Haiko bergt onze spullen op. Nog geen twee uur later zijn we weer terug in Mendoza.
PLAN JOUW BEZOEK
Heb ik jou enthousiast gemaakt om meer te doen dan wijn tetteren in Mendoza? Hiken in Mendoza bij het meer van Potrerillos is heel toegankelijk en je bepaald zelf hoeveel uur je loopt op een dag. Ben je niet van het kamperen? Geen probleem, je kunt er ook voor kiezen om er een dagtrip van te maken. Potrerillos is liftend of met de bus te bereiken. Busbedrijf Buttini vertrekt vanaf het bus station in Mendoza naar Villa Potrerillos. Informeer de vertrektijden en de prijs op het bus station. Vraag de bus chauffeur je af te zetten bij de toeristeninformatie van Potrerillos.
Tip: download voor vertrek een (of meerdere) wandelroutes via WikiLoc, deze kan je offline gebruiken.
Mocht je net als ik geen kampeer spullen bij je hebben kan je deze huren in Mendoza bij Amerika Ski. Het wordt koud ’s nachts dus zorg dat je voldoende warme kleding bij je draagt. Zorg dat je genoeg eten bij je hebt en genoeg water als je geen waterfilter hebt, er is geen infrastructuur onderweg. Ten slotte is het belangrijk iemand op de hoogte te stellen van de wandeltocht en hoeveel dagen je deze gaat maken want bij het meer heb je geen telefonisch bereik.
Ikzelf heb dit niet gedaan, maar je kunt de wandeltocht eventueel combineren met een bezoek aan warmtebron Termas Cacheuta. De bus komt hier niet langs dus om hier te komen vanaf de brug moet je liften. Let wel goed op met liften, de warmtebron ligt niet aan de hoofdweg 7 naar Mendoza maar aan route 82. Een ideale afsluiting van je wandeltocht om je spieren te ontspannen, toch?
WILDKAMPEREN
Wildkamperen in het Andes gebergte in Argentinië is een fantastische ervaring. Het grootste obstakel dat je moet overkomen is besluiten waar je je tent gaat opzetten want er alle uitzichten zijn even mooi. Let er wel op dat je niet per ongeluk je tent opzet op de grond van een Argentijnse boer. Ook zijn wildkampeerders verantwoordelijk voor het behouden van het prachtige Andes gebergte. Laat daarom geen vuilnis achter en zorg dat je kampvuur goed gedoofd is voor vertrek.
