Gespannen kijk ik naar het water dat tegen de zijkant van de boot aan klotst. Ik heb een kriebelig gevoel in mijn buik en ik voel me een beetje misselijk. Mijn vriendinnetje Bea leest de uitdrukking op mijn gezicht en slaat een arm om mij heen. Duikmeester Andy garandeert ons nogmaals dat hij zijn vis Angel bubbels heeft leren eten en dat ze altijd even gedag komt zeggen als hij gaat duiken. Ik ben afgeleid en vraag mij voor de zoveelste keer af of ik echt wel twaalf meter onder water wil zijn. Maar er is geen tijd meer voor twijfels, het is zover: ‘regulators in your mouth, hands on your equipment, go!’.